Translate

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ: ΝΑ ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ!




(συνέχεια από το ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ: ΑΧΡΕΙΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ!)

Του ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ
booksonthesites.blogspot.com

Η επιστήμη είναι απόλυτη σ’ αυτό: Κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι οι αναμνήσεις του είναι ακριβείς. Η μνήμη χαρακτηρίζεται ως μία «χρονομηχανή», που ξαναγράφει το παρελθόν χρησιμοποιώντας τις εμπειρίες μεταγενέστερων χρόνων. Όλοι μας το έχουμε διαπιστώσει. Πολλές φορές δεν μπορούμε να θυμηθούμε ποιο κόμμα ψηφίσαμε σε παλαιότερες εκλογικές αναμετρήσεις, ή τι απαντήσεις δώσαμε σε πολιτικές δημοσκοπήσεις προ δεκαετίας, ή έχουμε κενά μνήμης για μεγάλες περιόδους του βίου μας,  και αυτό γιατί η μνήμη μας δεν λειτουργεί ως βιντεοκάμερα, ούτε καταχωρεί τα δεδομένα με βάση το ριζικό σύστημα ή καλύτερα δεν είμαστε σε θέση να τα ανακτήσουμε με αυτή τη μέθοδο. Αλλά δεν χρειάζεται να θυμόμαστε τίποτα πια. Το έργο αυτό το έχουν αναλάβει οι υπερυπολογιστές, οι οποίοι διαμορφώνουν το βιογραφικό μας με διαχρονικά δεδομένα από τις πολιτικές μας πεποιθήσεις, τις διατροφικές μας συνήθειες, τον τρόπο ψυχαγωγίας μας, τις επιλογές μας στις διαδικτυακές αναζητήσεις, τις επιλογές καναλιών και εκπομπών, τη χρησιμοποίηση συγκεκριμένου λογισμικού (τεχνολογία intranets ή clouds) και παραμέτρων ων ουκ έστιν αριθμός.
Ξεχάστε τα «τέρατα» στις χωρητικότητες των σκληρών δίσκων και την εποχή, που οι υπολογιστές δεν είχαν σκληρό δίσκο και «φόρτωναν» από τις μεγάλες ελαστικές δισκέτες. Μπορεί να υπάρχουν φορητές μνήμες με χωρητικότητες ενός τεραμπάιτ (ενός τρισεκατομμυρίου bytes), αλλά σήμερα οι διασυνδεδεμένες χωρητικότητες στις τερατώδεις εγκαταστάσεις των μυστικών υπηρεσιών των «αοράτων» έχουν φθάσει, σε τάξη μεγέθους, το ένα τρισεκατομμύριο τεραμπάιτ, τουτέστιν 1 γιωταμπάιτ (1024)! Τι σημαίνει αυτό; Ότι ελέγχονται, αναλύονται και επεξεργάζονται όχι μόνον τα ελεύθερα ή κωδικοποιημένα δεδομένα των δισεκατομμυρίων ιστοσελίδων του παγκόσμιου ιστού, οι τηλεπικοινωνίες πολιτών, φορέων και κυβερνήσεων, οι ανταλλαγές αρχείων, οι πάροχοι τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών, αλλά αυτές καθαυτές οι συλλογικές συνειδήσεις των εθνών με την επεξεργασία δεδομένων από δημοσκοπήσεις, τηλεθεάσεις, αναζητήσεις στο διαδίκτυο κλπ. Ό,τι ψηφιοποιείται υποκλέπτεται, ελέγχεται, αναλύεται επεξεργάζεται και οι αλγόριθμοι διαμορφώνουν σενάρια και τις μελλοντικές εξελίξεις σε παγκόσμια κλίμακα.
Πάνω σ’ αυτόν τον καμβά εξυφαίνονται και οι εξελίξεις στις ιατρικές συσκευές, στις παιχνιδομηχανές κλπ, που δημοσιοποιούν άμεσα προσωπικά δεδομένα και στιγμές της ιδιωτικής ζωής. Από τότε που θεσπίστηκαν οι διατάξεις για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, όλα τα εσώψυχά μας κυκλοφορούν άμεσα στο διαδίκτυο και στις κονσόλες των digital πρακτόρων, ενώ για να κοινοποιηθούν τα προσωπικά στοιχεία τρομοκρατών, δολοφόνων, βιαστών, θα πρέπει να περάσουν 48 ώρες και απαιτείται εντολή του εισαγγελέα! Οι αφελείς των “check in” και των “shares” στις χώρες της βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής νόμιζαν ότι θα έκαναν «επαναστάσεις» μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αλλά αποδείχθηκε ότι ασυνείδητα υλοποιούσαν τα σενάρια των αλγορίθμων!
Οι αλγόριθμοι διαμορφώνουν το παγκόσμιο σύστημα αξιών. Τα κριτήρια με τα οποία η βιβλιοθήκη του Κογκρέσου αναγνωρίζει τις ταινίες ως σημαντικές δεν είναι ούτε ο αριθμός των εισιτηρίων, ούτε οι κριτικές των ΜΜΕ και των θεατών. Ο digital κριτικός είναι ένας αλγόριθμος που αναλύει τα δεδομένα συγκεκριμένου σινεφίλ ιστότοπου, με στατιστικό δείκτη τις αναφορές της ταινίας από άλλες ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, ντοκιμαντέρ κλπ. Δηλαδή, με τον ίδιο τρόπο που αξιολογείται το συγγραφικό - επιστημονικό έργο των πανεπιστημιακών, ανάλογα με τις βιβλιογραφικές αναφορές των πονημάτων τους, και με τον ίδιο τρόπο που προσπαθούν να εφαρμόσουν κωδικοποιημένα συστήματα αξιολόγησης στο δημόσιο τομέα, με προκαθορισμένα ποσοστά «μέτριων», «καλών» και «άριστων».
Γι αυτό λοιπόν, κατά καιρούς, οι πολιτικοί αξιολογούν τις δημοσκοπήσεις αναλόγως με τα ποσοστά που δίνουν στο δικό τους κόμμα. «Υπάρχει θέμα διαφάνειας, υπάρχει θέμα με τις δημοσκοπήσεις, εξόχως σοβαρό… μπορεί να οφείλεται σε επιστημονική αδυναμία λέω, είμαι πολύ αφελής», δήλωσε προσφάτως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο Ευάγγελος ούτε πολύ αφελής είναι, το θέμα πράγματι είναι εξόχως σοβαρό και υπάρχει θέμα με τις δημοσκοπήσεις. Ήρθε η ώρα να παραδεχτούν τα κόμματα, σε επιστημονικό και όχι σε πολιτικό επίπεδο, ότι οι πολιτικές δημοσκοπήσεις βασίζονται σε «τιμές», που δεν είναι επιστημονικά αποδεκτές στη στατιστική επιστήμη, γιατί δεν τεκμαίρεται ότι είναι πραγματικές και υπάρχει το ενδεχόμενο να είναι σκοπίμως ψευδείς. Αν δεν αντιδράσει το σύνολο του πολιτικού και νομικού κόσμου της χώρας, πολύ σύντομα θα μας έρθει κατακούτελα καμιά «Αραβική άνοιξη» και τότε θα είναι πολύ αργά, γιατί δεν είναι διόλου απίθανο να μας ενημερώνουν για τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων και δευτερόλεπτα πριν ρίξουμε το ψηφοδέλτιο στην κάλπη.



Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2015

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ: ΑΧΡΕΙΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ!





Του ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ
booksonthesites.blogspot.com

Υπάρχουν δύο ταβέρνες, η μία δίπλα στην άλλη. Η πρώτη είναι γεμάτη και έχει δύο άδεια τραπέζια. Στην άλλη όλα τα τραπέζια είναι άδεια εκτός από δύο. Σε ποια ταβέρνα θα πηγαίνατε; Μα φυσικά στην πρώτη, εκεί που έχει κόσμο. Με παρόμοιο τρόπο χτίζονται οι πρώτες θέσεις και οι αυτοδυναμίες από τις  «πολιτικές δημοσκοπήσεις». Γεμίζουν την πρώτη ταβέρνα, τραπέζι τραπέζι, και κανένας δεν ρωτάει για το μενού.

Η στατιστική επιστήμη αναπτύχθηκε γιατί αποτελεί ένα ισχυρό εργαλείο στην επιστημονική έρευνα και ως τέτοιο θα έπρεπε να παραμείνει, αλλά δυστυχώς την ενέπλεξαν με την πολιτική. Οι δημοσκόποι μπορούν να ισχυρίζονται ό,τι θέλουν αλλά εμείς θα επιμείνουμε ότι οι διά ζώσης, οι γραπτές ή οι τηλεφωνικές απαντήσεις, σε μία πολιτική δημοσκόπηση, δεν αποτελούν «τιμές» επιστημονικά αποδεκτές για διενέργεια στατιστικής μελέτης, καθώς είναι πολύ πιθανόν να μην είναι πραγματικές ή να είναι σκοπίμως ψευδείς και άρα μη μετρήσιμες και δεν έχει νόημα να χρησιμοποιηθούν σε διαφορετικό χρόνο από αυτόν της δημοσκόπησης (δεν ικανοποιείται ο όρος της εγκυρότητας).
Τα δείγματα σε μία συμβατική στατιστική μελέτη είναι πραγματικά και μετρήσιμα, προέρχονται από συγκεκριμένο χωροχρόνο και δεν υπάρχει περίπτωση να δώσουν διαφορετικό αποτέλεσμα αν χρησιμοποιηθούν σε άλλη χρονική στιγμή. Για παράδειγμα, αποδεκτές προς στατιστική επεξεργασία είναι οι τιμές των βαρέων μετάλλων Hg, Pb, Cu ή Cr, που βρίσκονται σε δείγμα, συγκεκριμένης χρονικής στιγμής, από μία θαλάσσια περιοχή κοντά σε βιομηχανική ζώνη, ή οι μετρήσεις των σεισμογράφων ενός γεωδυναμικού ινστιτούτου κ.ο.κ.
Ως εκ τούτου είναι αναμενόμενη η συνεχής δημοσκοπική ψυχεδέλεια, με το εκλογικό σώμα να δείχνει ότι βρίσκεται στα όρια της ιδεολογικής σχιζοφρένειας, κυρίως μετά τις εκλογές του 2007. Κατά καιρούς τα υψηλά ποσοστά – έως και 40% - των «αναποφάσιστων» αποδεικνύουν απλώς του λόγου το αληθές. Σε αντιστοιχία, η απουσία από τη στατιστική επεξεργασία του 40% των τιμών του θαλασσίου δείγματος (Zn, Ni, Cd, As) θα μας οδηγούσε αποδεδειγμένα σε λάθος εκτίμηση. Αυτή η λάθος εκτίμηση δίνεται στη δημοσιότητα στις πολιτικές δημοσκοπήσεις, με τα «αντιπροσωπευτικά» δείγματα του πληθυσμού δια της διαδικασίας της «τυχαίας δειγματοληψίας», κάτι που θεωρητικά σημαίνει ότι ο κάθε ερωτώμενος έχει την ίδια πιθανότητα να εκλεγεί. Κι αν υποθέσουμε ότι αυτό συμβαίνει, πώς γνωρίζουμε ότι  η απάντησή του είναι αληθής ή ψευδής, και τι μας εγγυάται ότι δέκα ή είκοσι διαφορετικά τυχαία δείγματα των 1000 ατόμων θα έδιναν τα ίδια αποτελέσματα την ίδια χρονική στιγμή; Η στατιστική επεξεργασία; Μα, ο συγκεκριμένος στατιστικός δείκτης δεν είναι επιστημονικά αποδεκτός και αυτό αποδεικνύεται από τα διαφορετικά αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, ανά εταιρεία δημοσκόπησης, και από τη γελοία διαδικασία των exit polls (αλήθεια τι χρειάζονται;), με τα άλλα αντί άλλων αποτελέσματα, που όμως παρουσιάζονται και αναλύονται επί ώρες μέχρι το 15 ή 20% των εκλογικών αποτελεσμάτων να δείξουν το μέγεθος της αυταπάτης.
Η δημοσκοπική πρεμούρα, από την επομένη των τελευταίων κάθε φορά εκλογών, μπορεί να παραλληλισθεί μόνο με τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης και των παλμών ενός ενήλικα, καθώς και οι δημοσκοπήσεις και το πιεσόμετρο μας δίνουν διαφορετικό αποτέλεσμα όσες φορές κι αν χρησιμοποιηθούν μέσα σε μία χρονική περίοδο, ανά δημοσκόπηση και ανά πιεσόμετρο! Τα ποσοστά των κομμάτων ανεβοκατεβαίνουν με ταχύτητες ανελκυστήρα ουρανοξύστη, όπως ακριβώς και η αρτηριακή πίεση των ψηφοφόρων, από τα διαφορετικά αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων ανάλογα με την εταιρεία, κόμμα, εφημερίδα.
Για την επιστήμη της στατιστικής, οι μόνες επιστημονικά αποδεκτές «τιμές», για στατιστική επεξεργασία, είναι αυτές που προκύπτουν από την κάλπη την ημέρα των εκλογών. Γιατί είναι πραγματικές και μετρήσιμες και έχουν πρακτικό αποτέλεσμα: Εκλέγεται κυβέρνηση τετραετίας, σύμφωνα με τις επιταγές του Συντάγματος, ενώ η δημοσκοπική πρεμούρα προκαλεί αντισυνταγματικές εκλογές, με μη επιστημονικά αποδεκτές «τιμές» στη στατιστική επεξεργασία. Το 2009, οι γνωστοί άγνωστοι (εξωτερικού), συνεπικουρούμενοι από τη δημοσκοπική ψυχεδέλεια, προκάλεσαν εκλογές, σε μία περίοδο που η χώρα δανειζόταν με 1,5%, το ΑΕΠ βρισκόταν στα 250 δις ευρώ, η ανεργία δεν είχε ξεπεράσει το 8,5%, και το μεγαλύτερο ποσοστό του χρέους ήταν σε ιδιώτες. Ενώ η δαπάνη για μισθούς και συντάξεις έχει μειωθεί στο ήμισυ, δανειστήκαμε μετά τα μνημόνια περισσότερα απ’ ό,τι την περίοδο 2004-2009 και το χρέος έγινε κρατικό. Χρωστάμε και της Μιχαλούς στην Ε.Ε.  Οι εξαφανισμένοι - τώρα - συνδικαλισταράδες χλεύαζαν τις προειδοποιήσεις για μηδενικές αυξήσεις του Κώστα Καραμανλή (έγιναν προς κατευνασμό των «αγορών») και «κατάπιναν» τις θηριώδεις «σοσιαλιστικές» μειώσεις μισθών και συντάξεων, με τους μνημονιακούς νόμους του 2010 και του 2011. Τάχα μου, ο ΓΑΠ θα «έδινε τα ρέστα του», σύμφωνα με τα πρωτοσέλιδα των «προοδευτικών» φυλλάδων και τις αθλιότητες των συστημικών καναλιών, που «έθαβαν» 20η είδηση την επίσκεψη του Κινέζου προέδρου στην Ελλάδα, ενώ έπαιζαν μισή ώρα το ανερμάτιστο «σύμπλοκο Λένιν και Τρότσκι» να κάνει «περασιά» μέσα από τα καπνογόνα, για να μας τον παρουσιάσουν δακρυσμένο μπροστάρη στους κοινωνικούς αγώνες και θύμα της ωμής καπιταλιστικής βίας, «τσιμπώντας» για κάθε δάκρυ 1,5 με 2%! Ω, τι δημοσκοπικός κόσμος μπαμπά, ή άλλως πως, εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο καπιταλιστικός σοσιαλισμός δια μέσου του κομμουνιστικού φιλελευθερισμού!